Blacków.
Status Krwi: czysta krew (ród Blacków)
Dom: Gryffindor, szósty rok
Przynależności i kluby: Reprezentacja Gryffindoru w Quidditchu, Klub Pojedynków, kółko profesora Argenta, Huncwoci.
Pseudonimy i tytuły: Łapa (dla Huncwotów), Syri (dla Emmeliny), Syriuszek (dla Piękności), Wąchacz (dla Huncwotów), Black (dla Lily, Mary), Kundel (dla Snape'a), Pan Diabeł Wcielony (Hestia), Szalony Kapelusznik (dla Lily), Syn Marnotrawny (dla Regulusa), Bruce Springsteen (dla Emmy), Największa Hańba Rodu Black (sam o sobie).
Pierwszy występ: Śnij Dalej/Złudzenia i Konsekwencje
Miejsce zamieszkania: przedtem Grimmauld Place 12, Londyn, Anglia obecnie Honey Corner, Dolina Godryka, (dom Setha i Belle Potterów) następnie Dom Alfarda Blacka w Haunslow, Londyn.
Patronus/forma zwierzęca: czarny, kudłaty pies (zdaniem Syriusza jest to rasowy wilczarz irlandzki)
Zapach Amortencji: benzyna, kawa, wanilia.
Widok w Zwierciadle Ain Eingrap: "Regulus. Uratowany" (ujawnione w Ain Eingarp)
Status związku: Do Furii w związku z Dorcas Meadowes, obecnie singiel
Przyszłość:
-> Zgodnie z kanonem Syriusz po zakończeniu edukacji wstąpił do Zakonu Feniksa, utrzymywał bliskie kontakty z Lily i Jamesem, został ojcem chrzestnym ich syna Harry'ego, a następnie został niesłusznie oskarżony o zabójstwo i wtrącony do Azkabanu bez procesu (przez Barty'ego Croucha).
* Syriusz utrzymuje, że naprawdę nazywa się Syriusz Orion Merlin Perseusz Regulus Black III, w tenże sposób również się podpisuje, ale w kartotece u Filcha nie występuje żadne z podanych niżej imion prócz pierwszego. Na ile można brać go na poważnie, to indywidualna sprawa.
Relacje:
Syriusz teoretycznie jest spokrewniony z praktycznie wszystkimi czystokrwistymi, ale najważniejsze relacje z głównymi bohaterami, to:
Regulus - młodszy brat
Jo - kuzynka I stopnia (ojciec Syriusza i matka Jo są rodzeństwem)
James - kuzyn II stopnia (babcia Jamesa i dziadek Syriusza są rodzeństwem)
Hestia - kuzynka I stopnia, ciotka stryjeczna (ojciec Hestii i dziadek Syriusza są rodzeństwem)
Członkowie
po kądzieli
1. Pollux Black (dziadek)
Irma Black (babcia)
1.1. Walburga Black - matka Syriusza i Regulusa, siostra Cygnusa i Alfarda
1.2. Alfard Black (wuj) - starszy brat Walburgi, stary kawaler. Uwielbia dokuczać swojej siostrze. Przepada za Syriuszem.
1.3. Cygnus Black (wuj) - najmłodszy syn Polluksa i Irmy.
Druella Black (ciotka) - żona Cygnusa.
1.3.1. Bellatrix Lestrange zd. Black - znienawidzona kuzynka Syriusza, zadeklarowana Śmierciożerczyni, latem 1976 odbył się jej ślub z Rudolfem Lestrange'em.
1.3.2. Andromeda Tonks zd. Black - ulubiona kuzynka Syriusza, zwana przez niego Andreą. Andromeda wyszła za mugolaka, za co została wydziedziczona z rodziny.
1.3.2.1. Nimfadora Tonks - kuzynka Syriusza 2. stopnia, córka Andromedy
1.3.3. Narcyza Black - bardzo atrakcyjna kuzynka Syriusza, która od wielu lat chodzi z Lucjuszem Malfoyem.
2. Dorea Potter z domu Black (babcia cioteczna) - najstarsza siostra Polluksa Blacka, żona ś.p. Charlusa Pottera, ekscentryczna czarownica zainteresowana mugolami, emerytowana gwiazda Quidditcha, babcia Jamesa.
2.1. Seth Potter (stryj cioteczny) - ojciec Jamesa, kuzyn Syriusza 1. stopnia, jedyny syn Dorei i Charlusa.
Annabelle Potter - żona Setha.
2.1.1. James Potter (kuzyn 2. stopnia).
3. RIP Marius Black (dziadek cioteczny) - charłak, wydziedziczony z rodziny Blackow.
3.1. Hestia Jones (wł. Black) (ciotka stryjeczna) - córka Mariusa i nieznanej czystokrwistej czarownicy, po latach uznana przez rodzinę Black.
4. RIP Cassiopeia Black (babcia cioteczna) - najstarsza siostra Polluksa, stara panna, dawna opiekunka prawna Hestii.
po mieczu
1. RIP Arcturus Black (dziadek)
RIP Melania Black (babcia)
1.1. Orion Black - młodsze dziecko Arcturusa i Melanii, brat Lukrecji, ojciec Syriusza.
1.2. Lukrecja Black - starsza siostra Oriona, wspollokatorka Walburgi w Hogwarcie, matka Jo, żona Ignatiusa Prewetta.
1.2.1. Jo Prewett - córka Lukrecji i Ignatiusa
1.2.2. Chase Reagan - syn Lukrecji i Ethana
Przyjaciele
James Potter (najlepszy przyjaciel), Remus Lupin, Peter Pettigrew, Hestia Jones.
Wrogowie
Severus Snape, Regulus Black (czasami), Bellatrix Black, Rudolf Lestrange, Dorian Chamberlain, Mary McDonald, Emmelina Titanic (czasami).
Związki
Syriusz nie słynie z zawierania długich związków, jest raczej typem wolnego ptaka, nigdy nie był naprawdę zakochany. Przez krótki okres czasu spotykał się z Dorcas Meadowes i Emmeliną Titanic. Wspomniane jest też, że w przeszłości widywał się z Larissą Richardson i obydwoje mają do dzisiaj bardzo dobre relacje.
Biografia:
Ród Blacków należy do najznamienitszych rodów czarodziejskich na całym świecie. Syriusz jest Blackiem z dwóch stron - od ojca i od matki - bowiem w rodzie doszło do małżeństwa kuzynostwa w trosce o czystość krwi.
Orion Black, ojciec Syriusza, był młodszym bratem Lukrecji Prewett, która dzieliła z Walburgą dormitorium w Hogwarcie i bardzo blisko się z nią zaprzyjaźniła. Orion cieszył się w szkole olbrzymią popularnością i miał wiele dziewczyn, ponieważ podobnie jak Syriusz preferował przelotne relacje oraz cieszył się piękną fizjognomią. W dodatku już w czwartej klasie został kapitanem drużyny Ślizgonów w Quidditchu. Wspomiane jest, że bardzo rywalizował z Sethem Potterem, kapitanem Gryfonów i największą gwiazdą sportową szkoły. Orion swego czasu był nie lada buntownikiem: przepadał za mugolskimi papierosami, słuchał Elvisa Presleya i wdawał się w przelotne romanse z mugolkami (tak jak i jego siostra). Dziadkowie Syriusza przymusili zarówno Oriona, jak i Lukrecję do ożenku, aby nie przynieśli oni hańby rodzinie Blacków.
Walburga natomiast nie odziedziczyła rodzinnej urodziwości, a w dodatku posiadała dosyć nieprzyjemne usposobienie i praktycznie jedynie Lukrecja potrafiła ją tolerować. Miała dwóch starszych, nielubianych w Hogwarcie braci - Alfarda i Cygnusa. Dziadkowie Syriusza mieli nie lada problem z wychowaniem Alfarda, który miał przekorną naturę i uwielbiał łamać rodzinne konwenanse. Kiedy rodzice Oriona naciskali na jego ożenek z czystokrwistą panną, Lukrecja bardzo pragnęła, aby jej szwagierką została Walburga i przekonała do tego pomysłu swoich rodzciów i brata.
Do małżeństwa Oriona z Walburgą doszło na początku 1959 roku. Już podczas miesiąca miodowego Walburga zaszła w ciążę, spodziewając się Syriusza. Rok później na świat przyszedł Regulus. Co zabawne, uwielbiający Regulusa Cygnus Black został chrzestnym Syriusza, z kolei Alfard - Regulusa, chociaż ten miał słabość do Syriusza. Rozpieszczający wujek Alfard imponował młodemu Blackowi swoim obejściem i brakiem sztywnych zasad, wyznawanych przez rodziców. Syriusz spędzał u wujka wraz z Regulusem każde wakacje i to właśnie Alfard zaszczepił do niego magiczną tolerancję, szacunek do niektórych mugolskich wynalazków (motocykli, papierosów i gazetek pornograficznych) oraz przyczynił się do tego, że Syriusz z charakteru znacząco upodobnił się do niego. Alfard w oczach Syriusza zyskał ojcowski autorytet.
Małżeństwo Walburgi i Oriona okazało się bardzo nieudane. Orion już dwa lata po ślubie dopuścił się pierwszej zdrady, a upewniwszy się, że Walburga nie będzie go karać za niewierność, nabrał perfidii i pozwalał na to, żeby jego romanse stawały się coraz bardziej publiczne, stanowiły główny temat plotek w towarzystwie i odciskały piętno na jego młodych synach. Bardzo możliwe, że to z powodu braku szacunku Oriona do Walburgi i chronicznych zdrad ojca, Syriusz ma problemy z nawiązywaniem trwałych relacji romantycznych.
Walburga, nieustannie upokarzana przez męża, została prawdziwym domowym tyranem. Była kobietą chłodną i ordynarną, paliła dużo cygar, unosiła się gniewem przy dzieciach, posługiwała wulgarnym językiem. Słynęła z okrutnych napadów gniewu i apodyktyczności. Karała Syriusza za nieposłuszeństwo najbardziej ekstremalnymi metodami, wyraźnie faworyzowała młodszego syna i jemu to poświęcała całą swoją rodzicielską uwagę.
Dzieciństwo Syriusza toczyło się w rytm kolejnych wypadów do wuja Alfarda, które wynagradzały mu wszystkie upokorzenia, kary cielesne i prześladowania psychiczne w domu. Jak inne arystokratyczne dzieciaki, często był zmuszany do udziałów w bankietach, kotylionach czy zjazdach rodowych, gdzie poznał między innymi Dorcas Meadowes, swoją przyszłą sympatię, oraz Mary McDonald, której nie znosił ze wzajemnością od samego początku. Wskutek złego wychowania, braku zainteresowania, miłości czy akceptacji, oraz podsycania jego złych obyczajów przez cieszącego się autorytetem wuja Alfarda, osobowość Syriusza została lekko wypaczona. Wyrósł on na chłopca lekkomyślnego, pozbawionego współczucia dla swoich nieprzyjaciół, mściwego, nieposłusznego i nieobliczalnego. Gdyby jego los ułożył się inaczej, bez wątpienia stałby się groźnym, nieobytym i wulgarnym gburem - na szczęście wraz z wyjazdem do Hogwartu, Syriusz zmienił swoje otoczenie na mniej wyrachowane, a jego wady zaczęły stopniowo łagodnieć.
Młody Black poznał chłopca o podobnym do swojego usposobieniu, jednak wychowanego w zupełnie innym domu i z zupełnie innym spojrzeniem na świat: czyli Jamesa Pottera. Grubiaństwo i brak wrażliwości u Syriusza były wynikiem braku miłości w dzieciństwie, z kolei u Jamesa - rozpieszczenia i wygórowanego mniemania o sobie. Chłopcy dogadywali się na niemal każdej płaszczyźnie, zachowywali niemal w ten sam sposób, ale równocześnie inaczej rozumowali i tak jak Syriusz nie mógł zrozumieć czułości rodziców Jamesa, tak James oziębłości państwa Black. Razem z Remusem Lupinem i Peterem Pettigrew założyli paczkę, którą nazwano Huncwotami.
Syriusz dzięki Jamesowi diametralnie zmienił swoje otoczenie na mniej toksyczne, nauczył się przyjaźni i braterstwa i rozwinął w sobie pozytywne cechy. Syriusz pozostał lekkomyślny i nieco bezwzględny, ale otworzył się na ludzi, nauczył szacunku dla pewnych wartości i przede wszystkim - stał się prawdziwym, lojalnym i niezastąpionym przyjacielem.
Nowe towarzystwo i trafienie do Gryffindoru jakkolwiek uratowało go przed kompletną zgubą, jego rodziców nie zachwyciło. W domu zaczęto odnosić się do niego z jeszcze większa wzgardą niż dotychczas i uniemożliwiono mu kontakt z wujem Alfardem na dobre. I na to Syriusz znalazł rozwiązanie - większą część wakacji spędzał w Dolinie Godryka, w domu Jamesa, gdyż Belle i Seth Potter bardzo go polubili. Spędzał też wiele czasu z najbliższymi sąsiadami przyjaciela - Mary i Skye, a potem również z kuzynostwem Jamesa. Razem z przyjacielem często podróżowali w odwiedziny do czystokrwistych krewnych i sprawiali podczas tych pobytów wiele problemów (wystarczy podać jako przykład podpalenie pośladków Rudolfa Lestrange'a na jego przyjęciu zaręczynowym). I chociaż na początku towarzystwo to przyczyniło się do pozytywnych zmian w jego charakterze, już wkrótce miało wplątać w liczne skandale.
W ciągu roku szkolnego Syriusz psocił razem z paczką Huncwotów, bezustannie zatruwając życie szkolnemu woźnemu, Filchowi, napadając na Ślizgonów (jego "ulubioną" ofiarą stał się Severus Snape) i bijąc rekordy w ilości odpracowywanych szlabanów. W wakacje zaś razem z bandą z Doliny Godryka podejmował coraz głupsze zajęcia, i ciężko było powiedzieć, kiedy Syriusz i James bardziej przeginali. Szybko zyskawszy popularność, zaczęli czerpać garściami uroki życia, a cudze uczucia stały się sprawą drugorzędną. Syriusz i James umawiali się "na wyścigi" ze starszymi dziewczynami, wdawali w bójki, nie znali umiaru i postrzegali się jako nieśmiertelnych i wszechmogących półbogów. Nauczyciele nie pochwalali ich zachowania, ale jednak darzyli szacunkiem, bo obydwoje byli bardzo zdolnymi, choć leniwymi, uczniami.
Oczywiście, ta dwójka miała swoje wady, ale nie można zanadto ich demonizować - byli bardzo wiernymi i oddanymi przyjaciółmi nie tylko względem siebie, ale i dla pozostałych Huncwotów - Petera i Remusa. Najlepszym na to przykładem byłaby sprawa drugiego wspomnianego, Lupina, który to był likantropem. Z początku ukrywał on ten fakt przed przyjaciółmi, ale prawda szybko wyszła na jaw. Chłopcy nie odwrócili się od przyjaciela, jak ten się obawiał - wręcz przeciwnie, dokonali wszelkich starań, by wspomóc go w trudnych, comiesięcznych chwilach. Postanowili zostać animagami - czyli nabyć umiejętność dobrowolnej transmutacji w zwierzęta. W ten sposób mogli towarzyszyć samotnemu wilkołakowi co pełnię, ponieważ w naturze tych stworzeń nie było atakowania swoich zwierzęcych pobratymców, a jedynie ludzi. Umiejętność tą opanowali na swoim piątym roku. Wtedy też udało im się skończyć Mapę Huncwotów - unikatową mapę całego zamku i błoni wraz z zaznaczonymi tajnymi przejściami oraz sylwetkami wszystkich uczniów. Huncwoci od tej pory wiedzieli dokładnie, gdzie kto jest, co robi i z kim rozmawia. Huncowci byli najlepszymi przyjaciółmi, jednak Syriusz i James byli o wiele bliżej - traktowali się niemal jak bracia.
W wakacje przed piątą klasą doszło do znacznej próby ich przyjaźni. James przeżywał kryzys życiowy, zgnębiony szaleństwem swojej adopcyjnej siostry, May. Nie mogąc znieść sytuacji w domu, James - a za nim tez Syriusz - coraz więcej czasu spędzał u McDonaldów, gdzie tuż przed swoim ślubem z kuzynem Jamesa rezydowała Serena Marceau. Matka Jamesa, oraz pani Elizabeth McDonald, w trosce o swoje dzieci, wyszły z pomysłem wspólnego dwutygodniowego biwaku, gdzie pilnować ich mieli starsi kuzyni Jamesa (Phil i Jesse van Weert), Serena, starszy brat Mary i Skye (Elijah i Kenny) oraz dalsi kuzyni Pottera, bracia Chamberlain. Towarzystwo wybrało się w bardzo niewinnych nastrojach, nastawieni jedynie na odrobinę zabawy bez czujnego oka rodziców. Niestety, szybko doszło do tragedii, w którą zamieszał się nie tylko James, ale również Syriusz. Obydwoje przyjaciele byli wyraźnie zauroczeni wdziękami pół-wili Sereny, której nie uśmiechało się małżeństwo z Philem van Weertem. Wdali się w nią z romans, i choć nie wiemy do końca, jak daleko zaszła relacja Sereny i Syriusza, pewne jest, że dziewczyna zaszła w ciążę prawdopodobnie nie ze swoim narzeczonym. Na domiar złego, podczas biwaku Phil zmarł w zagadkowych okolicznościach, a do Wizengamotu wpłynął wniosek o rozpoczęcie procesu w tej sprawie - van Weertowie oskarżyli bowiem Jamesa o mord na swoim kuzynie. Syriusz wówczas dokonał wszelkich starań, byle wyciągnąć swojego kumpla z tego bałaganu. Zmówił się z jego byłą dziewczyną, Skye DeVitt, przeciwko Serenie Marceu (Sylwester w Dolinie Godryka). Jakkolwiek sprawa została zakończona - nie wiadomo na pewno. Nie pozostaje jednak tajemnicą, że największy wkład w uratowanie Jamesa przed odsiadką miała Mary, której ojciec jest głową Wizengamotu.
Rok później, po tym jak Syriusz stracił panowanie nad sobą podczas kolacji Blacków, na której gościła Narcyza, Bellatrix i Rudolf Lestrange, chłopak postanowił uciec z domu - ponieważ rodzice zablokowali jego konto u Gringotta, Syriusz dotarł do domu przyjaciela Jamesa na swoim latającym motorze, wpadając w nie lada problemy z powodu nielegalnego użycia czarów. Co więcej, w burzliwym życiu miłosnym Syriusza doszło do znacznego zakrętu - a była to sympatia do Dorcas Meadowes, dziewczyny poznanej jeszcze w okresie wczesnego dzieciństwa, która dzieliła z Blackiem bardzo podobną sytuację rodzinną. W wakacje przed szóstą klasą, Dorcas rezydująca u swojego kuzynostwa Rosierów w Paryżu, natknęła się na Jamesa i Syriusza, którzy razem z Doreą Potter zwiedzali całą Europę. Pomiędzy dziewczyną i Blackiem niespodziewanie zaiskrzyło i kiedy ruszyła akcja opowiadania, oni byli już parą. Ich związek okazał się niewystarczająco trwały, żeby przetrzymać szkolne trudy i niesprzyjającą im Emmelinę, dlatego rozbił się dość szybko. Dorcas i Syriusz wracają do siebie co jakiś czas, ale ciężko im ponownie wzniecić wakacyjne uczucie.
W szóstej klasie doszło do jeszcze jednej zmiany w życiu Syriusza - poniekąd został on bez najlepszego przyjaciela. Oczywiście, dalej trzymał się blisko z Jamesem, jednak po procesie, sprawie May, feralnym związku z Mary i sprawie dziecka Sereny, jego przyjaciel dojrzał - a Syriusz nie miał zamiaru pójść w jego ślady. Ich drogi po raz pierwszy od początku szkoły zaczęły się rozchodzić - James skupił się na zbliżaniu do Lily Evans, pilnowaniu May, treningach i nauce, z kolei Black wciąż jeszcze znajdował frajdę we wpakowywaniu się w tarapaty - najpierw wpadł w towarzystwo agresywnych, hogsmeadzkich hazardzistów, doprowadził Emmelinę Titanic do nawrotu bulimii, zabawiając się nią okrutnie, potem omal nie zabił Severusa Snape'a i swojego brata w napadzie lekkomyślności, a ostatnio został zawieszony w prawach ucznia i popadł w konflikt z prawem. Chociaż Syriusz nie ukrywa swojej dezaprobaty względem "resocjalizacji" Jamesa i nie ma zamiaru rezygnować z beztroskiego życia w swoim przypadku, kolejne wydarzenia mogą brutalnie zepchnąć go na ziemię.
Usposobienie:
"─ Nie ma go średnio na co czwartej lekcji - zaczęła wymienianie jego grzechów nauczycielka. ─ Ustanowił rekord szkoły w ilości odpracowanych szlabanów. Przyłapano go także na posiadaniu nielegalnych przedmiotów oraz na kradzieży. Dwukrotnie"
-Prawda czy Fałsz?
WADY I OBEJŚCIE
- Syriusz Black. Jest. Boski - odparłaby zapewne co druga dziewczyna w Hogwarcie zapytana, kim jest szóstoroczny Gryfon. Niewątpliwie też, gdybyśmy puścili po Hogwarcie sondę z nakazem opisania chłopaka w trzech słowach otrzymalibyśmy podobne wyniki jak: "przystojny". "boski". "nieobliczalny". Miła aparycja nie zawsze jednak łączy się z miłym usposobieniem, a chociaż Syriusz zdecydowanie posiada urok osobisty i zdobywa sympatię innych, to jednak ma także sporo wad.
Syriusz jest zdecydowanie najbardziej porywczym, nieokrzesanym i nieprzewidywalnym z Huncwotów. Jeśli tchórzostwo jest największą przywarą Petera, zbyt niska samoocena - Remusa, a narcyzm - Jamesa, to Syriusz otrzymał w genach niezdrową dawkę popędliwości i lekkomyślności. Jest nierozważny w najbardziej dobitnym tego słowa znaczeniu, zupełnie nie myśli o konsekwencjach swoich czynów ani o uczuciach innych osób.
Wytrącony z równowagi, nie zna zahamowań. Nie wie, kiedy należy odpuścić i co jest zachowaniem dla niego nieodpowiednim. Ma również nieco zniekształcone pojęcie o dobru i złu - bardzo często rozmywają mu się te pojęcia. Zły jest każdy, kogo Syriusz nie lubi, z kolei osoby, które zyskały jego sympatię, są obrońcami honoru i sprawiedliwości.
Syriusz jest buntownikiem dla zasady, jest przekorny, lubi doprowadzać innych do białej gorączki, bardzo go bawi, kiedy ktoś traci nad sobą panowanie (dlatego nie potrafi się powstrzymać od podpuszczania osób cholerycznych, jak Doriana, Snape'a, swojej matki czy Lily Evans). Często ma kapryśny nastrój, jest też prześmiewczy i nadaje innym osobom złośliwe ksywki (Smarkerus dla Severusa, McDziwka dla Mary, Drammalina dla Emmy). Bywa antypatyczny i bardzo zgryźliwy, wyśmiewa nawet bliskie mu osoby (kpi z Petera, ze swojej dziewczyny Dorcas, żartuje też często z Jamesa i jego pompatycznej "rycerskości", nazywając go Ostatnim Rycerzem Okrągłego Stołu itp.). Potrafi być też okrutny (łamie Emmelinie serce, robiąc z tego widowisko).
W pewien sposób Syriusz jest również nietolerancyjny. Nie chodzi tutaj o kult czystości krwi, jednak o uleganie stereotypom: typowego czystokrwistego arystokraty (wiadomo, że fanatyczny jak jego matka), typowego Ślizgona (mąciwody) i Gryfona (greckiego herosa). Młody Black nie kłopocze się, żeby poznać osobę, o której wydaje osąd - opiera się on jedynie na pogłoskach oraz jego osobistych przeczuciach.
Nawet osoby z najbliższego otoczenia Blacka, mają niekiedy problem z przewidzeniem, jak zachowa się w określonej sytuacji - wynika to ze zmienności jego nastrojów oraz skrajnej nieobliczalności.
Syriusz bardzo często porównywano do Jamesa, różnica w ich zachowaniu była jednak zasadnicza - James miał swoje zasady, granice, których nie przekraczał nawet w stanie bardzo silnego wzburzenia, a Syriusz - nie. Wynikało to z różnicy ich wychowania, bowiem Syriusz, który w domu nie doświadczył miłości, akceptacji ani czułości, a jedynie wzgardy, agresji i przemocy, miał nieco wypaczony kręgosłup moralny. Idealnym tego przykładem jest sprawa Severusa Snape'a, którego Syriusz niejako skazałby na śmierć, gdyby nie inicjatywa Jamesa i uchronienie Ślizgona przed napaścią wilkołaka.
Lekkomyślność i nieodpowiedzialność Syriusza odbijała się również na jego karierze szkolnej. Chociaż cechowała go bystrość umysłu i zdobywał najwyższe oceny, zupełnie nie dbał o naukę, o swoje szkolne obowiązki, opuszczał zajęcia, nie odrabiał prac domowych i nadużywał cierpliwości nauczycieli.
Mówiliśmy o nieobliczalności Syriusza oraz tym, że trudny charakter nierzadko brał górę nad jego dobrym sercem, co świadczy o nim oczywiście nie za dobrze. Musimy jednak pamiętać, że Syriusz bardzo rzadko wpadał w stan silnego wzburzenia i dopuszczał się podczas niego głupot. Na co dzień Syriusz okazywał swoisty emocjonalny chill out, miał wszystkich - oprócz swoich przyjaciół i najbliższych - w głębokim poważaniu, a jeśli zaczepiał jakiegoś Ślizgona, to raczej z nudów niż faktycznych obiekcji względem niego. Był on albo pod działaniem bardzo intensywnych emocji, albo zobojętniały, ale zadowolony. Rzadko dopadały go takie nienasycone emocje jak chandra, przygnębienie czy niepokój. Można prawie rzec, że Syriuszowi obce było uczucie smutku - zastępował je prawie zawsze gniewem lub dezaprobatą wymieszaną z obojętnością. Była to swoista reakcja obronna - po pierwsze, ignorował większość zewnętrznych bodźców, a jeśli już coś do siebie dopuszczał, to albo przyjmował to z chłodnym zadowoleniem, albo unosił się gniewem.
Kolejną typową cechą dla Syriusza, było zamiłowanie do ryzykownych przedsięwzięć. Chłopak uwielbiał czuć adrenalinę w swoich żyłach. Oczywiście, wszyscy Huncwoci podzielali zamiłowanie do ryzyka, to jednak Syriusz miał wręcz skłonności autodestrukcyjne. Podżegał swoich przyjaciół (zwłaszcza Jamesa), aby zrobili coś niewłaściwego tylko i wyłącznie z nudów, posiadał zamiłowanie do hazardu, szybkiej jazdy motocyklem, pojedynków.
Syriusz, który doświadczył w przeszłości bardzo wiele krzywdy, był z natury bardzo nieufny - potrzebował wiele czasu, zanim zaczynał okazywać jakieś osobie odrobinę sympatii, a jeszcze więcej - żeby się z nią zaprzyjaźnić i jej zaufać. Z tego powodu Syriusz miał raczej mało przyjaciół - jedynie Huncwotów - jednak był z nich zdecydowanie najbardziej lojalny, oddany i wierny.
"— Znasz przecież Syriusza... — kontynuował Potter, gubiąc się w swojej opowieści. – Jest nieobliczalny. Impulsywny. Najpierw działa, potem myśli.
— Aha – potaknęła [Lily], przypominając sobie o tym, że to właśnie Black uwięził ją i Pottera na diabelskim młynie i zrobił nagą sesję."
-Przyjaciele i Wrogowie
ZALETY:
To nie przypadek, że Syriusz był pierwszym Blackiem, który trafił do Gryffindoru. Miał co prawda kilka cech
Ślizgona, jak chociażby jego bezwzględność i złośliwość, ale były one zupełnie nieznaczące przy ogromnej sile charakteru, odwadze cywilnej i lojalności, cechom prawdziwego Gryfona.Chłopak przybierał postać psa jako animag, co idealnie wpasowało się w jego osobowość - kiedy znalazła się osoba, którą Syriusz obdarzył swoją przyjaźnią, był z nią na dobre i na złe, wierny i lojalny jak pies. Oczywiście, wszyscy Huncwoci byli ze sobą bardzo blisko, ale jednak to Syriusz z nich wszystkich był najbardziej oddany i gotowy poświęcić się w imię przyjaźni.
Syriusza odznaczała duża bystrość umysłu, inteligencja i spostrzegawczość - chociaż raczej nie był molikiem książkowym i nie spędzał dużo czasu na nauce, był jednym z najlepszych uczniów na roku. Wiązało się to z dużym talentem magicznym, błyskotliwością i umiejętnością logicznego myślenia. Miał bardzo sprytny, analityczny umysł i potrafił łączyć ze sobą informacje.
Black miał też wielkie poczucie humoru - bardzo często wykorzystywał je, by podśmiewywać się z ludzi, ale jego uwagi i docinki z reguły były inteligentne i trafne.
Gryfońskie cechy Syriusza widać szczególnie, jeśli przyrówna się go do młodszego brata, Regulusa. Oboje mają w zasadzie dobre serca i nie godzą się na ideologiczne zabijanie, a doktryna czystej krwi ma dla nich marginalne znaczenie (u Syriusza nie ma żadnego znaczenia, a Regulus może i jest dumny ze swojego pochodzenia, ale nie postrzega go jako usprawiedliwienie na krzywdzenie innych). Jednocześnie Regulus to typowy, przebiegły, sprytny i wygodnicki Ślizgon, prawdziwy oportunista, który postanawia wesprzeć tę stronę wojny, która mu więcej zaoferuje (czyli wesprzeć Voldemorta, który obiecywał przywileje czystokrwistym). Z kolei Syriusz z jednej strony podziela cechy brata, ale oprócz tego ma coś, czego Regulusowi brakuje - czyli mnóstwo gryfońskiej odwagi i siły charakteru. Mimo tego, że poświęca strasznie dużo, wybierając stronę "dobra" (zostaje wydziedziczony przez matkę, szkalowany jako zdrajca krwi, Śmierciożercy upodobali go sobie, zrezygnował z przywilejów gwarantowanych czystokrwistym, naraził swoje życie i zdrowie dobrowolnie), to jednak buntuje się i wybiera drogę zgodną z jego własnym sumieniem. Syriusz ma odwagę, żeby sprzeciwić się toksycznym relacjom z rodzicami i uciec z domu, ma odwagę zerwać z rodzinną tradycją, ma odwagę narażać swoje bezpieczeństwo w Pierwszej i Drugiej Wojnie Czarodziejów, mimo tego, że gdyby zachował neutralność, jako członek rodu Blacków z pewnością nie zostałby skrzywdzony przez Czarnego Pana. Jest to dowód na to, że Syriusza cechuje olbrzymią zdolność do poświęcenia w imię dobra oraz że jako jedyny członek Zakonu dokonuje dobrowolnego, własnego wyboru, za którego płaci tak wiele (James był w końcu wychowywany przez Aurora i miał żonę mugolaczkę, a większość zakonników nie miała tak wysokiego urodzenia jak Syriusz i była narażona na agresję ze strony popleczników Czarnego Pana).
Syriusz może i jest wolnym ptakiem, jeśli chodzi o związki romantyczne, ale jednak nie można odmówić mu wielkiego serca. Jest człowiekiem, który potrafi poświęcić wszystko, łącznie ze swoim życiem i dobrym imieniem, dla osób, które kocha.
Wygląd:
Syriusz cieszył się olbrzymim powodzeniem u płci pięknej i uchodził za jednego z najprzystojniejszych (ja nie za najprzystojniejszego!) chłopaka w Hogwarcie. Miał oczy w kolorze burzowego, szarego nieba, ciemne włosy, układające się w ujmujący, nonszalancki sposób, był dobrze zbudowany i wysportowany. Odznaczały go piękne, szlacheckie rysy, wydatne kości policzkowe i czarujący, huncwocki uśmiech.
WZROST: 181 cm
Zainteresowania i umiejętności:
Czarodziejstwo| Syriusz był utalentowanym czarodziejem, zwłaszcza w dziedzinie transmutacji i obrony przed czarną magią. Został animagiem w wieku piętnastu lat, był współtwórcą skomplikowanej magicznie Mapy Huncwotów oraz autorem wielu kawałów, których organizacja nie należała do najłatwiejszych. Syriusz po szkole został jednym z najskuteczniejszych członków Zakonu Feniksa, miał bardzo szeroką wiedzę w przeciwzaklęciach obronnych i transmutacji ludzkiej.
Motoryzacja| Największą miłością Syriusza, którą zaczerpnął od mugoli (tuż obok hardrockowej muzyki) były motocykle. Syriusz po raz pierwszy przejechał się na skuterze w wieku dziewięciu lat, u wujka Alfarda. Przez cały czwarty rok oszczędzał pieniądze na vespę, ale już rok później przeniósł się ze skutera na prawdziwy, gangsterski motocykl - do dzisiaj jeździ swoją ukochaną husqvarną po ulicach Manchesteru i Doliny Godryka. Nielegalnie przetransmutował go w pojazd latający, za co jego własna matka podała go do Biura Niewłaściwego Użycia Czarów w Ministerstwie.
Quidditch| Syriusz był ścigającym w gryfońskiej reprezentacji Gryffindoru, do 19. rozdziału, kiedy przez swoją niesubordynację i lekkomyślność utracił miejsce na rzecz Mary McDonald (zresztą, już 3 rozdziały później został zawieszony w prawach ucznia, a więc nie mógł brać udziału w zajęciach pozalekcyjnych i treningach Quidditcha). Za swojej kariery w reprezentacji uchodził za jednego z najlepszych graczy w szkole.
Muzyka| Syriusz ma obsesję na punkcie hard rocka. Jest znany w szkole z tego, że ubiera się jak anarchista i narzuca innym swój gust muzyczny. Każdy dzień stanowi dla niego walkę z wiatrakami, kiedy sprzeciwia się puszczaniu disco, Bee Geesów i Boney M.
Ulubiona piosenka: Carry on wayward son Kansas (potem Wish you were here Pink Floyd).
Ulubiona drużyna Quidditcha: Sroki z Montrose
Ulubiony film: Syriusz jest ogromnym fanem "Omenu" Donnera oraz "Dziecka Rosemary".
Ciekawostki:
* Syriusz suplementuje mugolskiego Playboya.
* Posiada motocykl (Harleya), na którym uciekł z domu (i złamał każdy przepis drogowy, jaki istnieje), a także vespę.
* Ma skłonność do popadania w nałogi - jest nałogowym palaczem, przegrywa pieniądze o wiele za często niż może sobie pozwolić i zdradza mu się nadużywać alkoholu, bo nie potrafi odmówić sobie ukochanego bourbona.
* Syriusz jeszcze przed sprawą z Regulusem miał problemy z prawem - używał magii przed ukończeniem siedemnastu lat, rzucając na ściany swojego pokoju Zaklęcie Trwałego Przylepca.
Uwielbiam Syriusza, - w kanonie, w ff, po prostu każdego- a twojego w szczególności.
OdpowiedzUsuńJak można go nie lubić?
To znaczy żywy przykład na to siedzi za ścianą, ale jeśli można tak powiedzieć ta osoba jest kompletnie antypotterowa, a Remusa nazywa rudym...
Taa... niestety nie mam żadnego Potterheada na podorędziu to jest samotna w swojej mani.
Z racji, że nie mam juz nic konstruktywnego do powiedzenia to by było na tyle.
****
Tam w miejscu zamieszkania masz chyba błąd, bo wydaje mi się, że powinno być Grimmauld, a nie Grimmloud.
I jeszcze wrogowie jest Narcyza i Bellatrix Malfoy, a one są z Black ów, więc powinno być Black albo jeśli wyszły już za mąż to Narcyza Malfoy i Bellatrix Lestrange.
Sorry, ze tak wytykam te błędy, ale rzuciło mi się w oczy xD
Pjona! Syriusz jest moją ulubioną postacią z HP (no, powiedziałabym, że on i James, ale Jamesa właściwie jako tako w HP nie ma - on i jeszcze Fred i Dracze, których kocham miłością głęboką, szaleńczą i absolutną). Hahha, ja też mogłabym wskazać kilka beznadziejnych przypadków anty-potterheadów. Uważam, że tych ludzi należy zbadać pod okiem psychologicznym i wykryć wszystkie ewentualne zaburzenia.
UsuńOjej, faktycznie ^^. W kółko robię literówki, dizeki, że czuwasz ;*.
TO WSZYSTKO JEST PRAWDA CZY TYLKO WYMYSŁY??? BO NWM
OdpowiedzUsuńCałe te opowiadanie to w sumie wymysły xD
UsuńPrzeczytane
OdpowiedzUsuń